چه روزها..

خداحافظ آبی روشن عشق...
خداحافظ‌...
و‌ چه عاشقی هایی که با تو نکردیم ساده و‌ بی پیرایه دستمان رو گرفتی و ‌هر صبح
در دنیاهای دیگر قدم زدیم...

خدانگهدارت باشد آبی آسمان که دلت هم آسمانی بود و ‌دریایی...

حالا آنان که تمام دنیایشان را مدیون تو هستند به تو هزار و یک جور وصله های ناجور می چسبانند آنان که شاید تمام بودنشان را مدیون تو هستن...

یک قول از تو میخواهم...
قول بده در این‌لحظه های وداع پنجره سیاه بلاکت رو برای تمام آن دلهایی که ماههاست چشم انتظار دیدن ماه رویشان بودند باز کنی 
بگذار با خاطره ای خوش از تو جدا شویم 
بگذار برای نوه هایمان از تو و‌خوبی هایت بگوییم...
بگذار تا قیام‌قیامت تورا دوست داشته باشیم...
قول 
قول...

خداحافظ داغ بر دل نشسته...

خداحافظ آبی روشن عشق...