خان الماس گیست؟

الماس بیگ معروف به خان الماس فرزند سيدمحمدبگ نوربخش از رهبران بزرگ اهل حق و به عنوان مسند نشین دودمان آتش بيگی پس از سید سرخوش بیگ و پس از ایشان سید میرانبیگ و سپس سید میرزا عباس بيگ مرکزیت دو تن اول در دلفان وسومین گربان دروود فرامان هرسین به عنوان يکی از شاعران بزرگ یاری به حساب می‌آیدو قرآن را به زبان عامیانه و به صورت شعر برای استفاده عموم در آورده‌است. به همین خاطر گفتار او به کلام مشهور است. علاوه بر آن ایشان وقایع آینده از زمان شاه عباس کبیر تا انقلاب اسلامی و حتی بعد از آنرا نیز پیشگویی کرده‌است. ایشان برادر حهرات آتش بيگ، جمشيد بيگ و ابدال بيگ می باشدو در سال 1072 هجري تولد و در سال 1138 وفات يافته است. خانواده‌ی وي در منطقه‌اي موسم به ديه‌ی نور كه اكنون نورآباد (واقع در شمال غرب استان لرستان) نام دارد مي‌زيسته‌اند. ديوان كلام ايشان شامل تفسير و تعبير از احكام و قوانين و پيش‌بيني‌هاي آخر زماني است. «كلام خان الماس» به پيروي از سنت كلام‌هاي ياري سروده‌هايي است كه مصرع‌هاي ده هجايي آن (دو بخش پنج هجايي) بصورت دوتايي و بيشتر با هم قافيه مي‌گردند و زبان آن را آميزشي از لكي و گوراني گفته‌اند. ايشان از اصطلاحات رمزي و نمادين فراواني براي بيان معاني مورد نظرش بهره جسته، همچون «دام هزار دهان»، «دعواي شير و اژدها»، «گرز نهصد من رستم»، «گرگ باطني»، «ماران كوه»، «سواران دشت» و ... كه حتي فهم ظاهری اين اصطلاحات بسادگي میسرنیست. بيان مكاشفات، اركان آيين ياري، قرباني، حج حقاني، مسائل بندهشي و مربوط به خلق عالم و آدم از موهوعاتي‌اند كه در دفتر خان الماس بدان پرداخته شده است. يكي از موضوعات مطروحه در دفتر خان الماس، ذمّ مواد مخدر و اعتياد است و بيان دارد كه زنگار (ژنگ) مواد مخدر (دم و دود) بر دل مي‌نشيند و همچون باد عطر غنچه‌ی گل را مي‌برد و نيز بمانند گرد و خاك (گرت ؤ توز) بر بلور وجود مي‌نشيند. وجود چيون بلور . دود وينه گردن حق وش گرت ؤ توز . قبول نكردن (چيون: چون، وينه: مانند، گردن: گرد است، توز: غبار) اما نام خان الماس بيشتر با پيشبيني‌هاي آخر زماني پيوند دارد، پيشبيني‌هايي كه در آن‌ها از آشوب و جنگ ميان ملل مختلف جهان خبر داده شده است. هفت روژ و هفت شؤ . جنگ دين مبو آسئاؤان آؤش . كُل وه خيون مبو (روژ: روز، شؤ: شب، مبو: مي‌شود، آؤ: آب. خيون: خون) گرگِ باطني . پر مكي گَزَن نه شارانِ خاس . خراؤ مكي چن (مكي: مي‌كند، گزن: گزند، شاران خاس: شهرهاي خوب، خراؤ: خراب، چن: چند) مردم نسبت به حق و حقيقت كم توجه مي‌شوند. كم سوْ مو چراغ . كُل خاندان دؤر مبو وه دؤر . احوال نذانان (سو: فروغ، روشنايي، دؤر: دوره، زمانه، ي‌رسد رمز مار و سوار اهميت بسياري بايد داشته باشد، چه در چند جا از آن سخن رفته و عجيب آنكه مارها بهره‌مند (از حقيقت) هستند و سواران نه.